Kaybetmekten neden korkarız?
Birine çok fazla bağımlıysak; o kişi hayatımızda olması gerekenden daha büyük bir tesire sahipse; ne kadar bedelli olduğumuzu o kişi belirliyorsa; sadece onun tarafından görülüp sevildiğimizde var olduğumuzu hissediyorsak; yaşadığımız zorluklarla o kişi olmadan gayret edemeyeceğimizi düşünüyorsak onu kaybetmekten şiddetle korkabiliriz.
Bağımlılık bizler için sağlıklı değildir. Kendimizi güçsüz, yeteriz ve bedelsiz hissetmemize neden olabilir. Bağımlı olduğumuz şahıstan uzaklaştıkça kaygılarımız artabilir. Zira bir birey olarak güçlü olduğumuzu, sevilmeye layık olduğumuzu, biricik ve bedelli olduğumuzu bilmeden, hissetmeden büyümüş olabiliriz.
Bağımlı alakalarla kaybetmekten ölesiye korkarak yaşamak zorunda değiliz. Bize acı ve endişe veren bu durumu değiştirebiliriz.
Bir diğerinden bağımsız, aslında her birimiz kıymetliyiz. Yaşamsal işlevlerimizi muhtaç olmadan yerine getirecek donanıma ve yeterliğe sahibiz. Kendi başınalığımızdan hem tatmin hem de şad olabiliriz. Kendimize özenerek, kendimizle keyifli vakit geçirerek, kendimize daha sık “Ben ne istiyorum?” diye sorarak; yani hayatımızın öznesi olduğumuzu hissederek bağımlılıklarımızdan ve endişelerimizden özgürleşebiliriz.
Birbirimize bağımlı olmadan da birlikte olabiliriz. Zira özgürlük kadar yakınlığa da muhtaçlık duyarız. Birlikte olmayı severiz, birbirimize itimat hissederiz. Birbirimizin takviyesini, sevgisini, ilgisini ve onayını almak isteriz. Birbirimize karşı sorumlu hissederiz. Kurduğumuz bağları kuvvetlendirmek için emek harcarız.
Bağımlılık ile tek başınalık ortasında istikrar kurarak kaybetme korkusunu azaltabiliriz. Ve birbirimizi özgürce sevebiliriz.
Kaynak:Doktor Sitesi