Genel olarak dehşet ve telaş tabirlerinin birbirleri yerine kullanıldığını görüyoruz. Aslında bu iki terim farklı anlamlardadır. Endişe, belli bir obje, durum yahut şartlarda otomatik verilen bir karşılıktır, potansiyel bir tehlikeyi tanımayı kapsar. Çoklukla insanın kendini muhafaza isteğinden ortaya çıkar.
Tasa ise çok daha uzun süren, sıklıkla ön bir endişe ile tetiklenen karmaşık bir durumdur. Yaygın, rahatsız edici ve belgisiz bir telaş duymak olarak açıklanabilir. Telaş her vakit geleceğe yöneliktir; ‘ya … olursa ne olur? ‘ fikriyle işler.
Dehşet ve tasa ortasındaki en temel fark ortaya çıkış noktalarıdır. Dehşet, nedeni bilinen durumlarda ortaya çıkarken (örn: köpek saldırması.) dert ise, gelecekte ortaya çıkabilecek bir tıp tehlikeye karşı ortaya çıkar (örn: ya işimi kaybedersem). Dehşet duygusu sağlıklı bir histir. Yani varlığı bireyler için zahmetli bir durum değildir. Meğer tasa için birebir şeyi söylemek gerçek olmaz. Bilhassa tasa seviyesinin yüksek olması çeşitli aksiliklere işaret eder.
Kaynak:Doktor Sitesi