Pandeminin tesirleri

0 89

“Potizif miyim? Temaslı mıyım? Ya işsiz kalırsam ve gelirimi kaybedersem?” Virüse yakalanma fikri, insanlarda temel olarak korku düzeyini arttırdı. Toplumun virüse karşı ortak duygusu, tasa seviyesinin artması oldu. İster istemez gün içerisinde zihnimizden tekraren sanki içeren cümleler geçirmeye başladık. Kimi vakit bu kanılara karşı koyamazken kimi vakit da kendimizi sakinleştirerek yaşantımıza devam etmeye çalıştık. Bu sürecin bizler üzerindeki en besbelli tesiri farklı sebeplere de dayansa telaş seviyemizin artmış olması diyebiliriz.

Yaklaşık bir yıldır herkesin hayatından çıkardığı ya da orta verdiği davranışlar oldu. Bir çok alışkanlık terk edilmek zorunda kaldı. Kültür olarak birlikte olmayı, geniş aile biçiminde yaşamayı seven bir toplumken daha çok ferdi bir hayat ya da çekirdek aile biçimine geçiş yapmak zorunda kaldık. Toplum olarak en çok toplumsallaşmayı özledik diyebiliriz bu süreçte.

Koronavirüs yediden yetmişe tüm insanları etkiledi desek yanlış olmaz. Çocuklardan yetişkinlere, anne babalarımızdan dede ninelerimize herkesi maalesef etkiledi.

Tüm bu tesirlerin sonucunda insanlarda ister istemez depresyon yahut buhran belirtileri görülmeye başlandı. Bu süreçte ferdî dayanak talepleri en çok depresyon ve tasa bozukluğu mevzularında olmaya başladı. Genel olarak depresyon belirtileri olarak daima ahenge isteği, çok kilo alma ya da kilo kaybetme durumu, hareketsizlik, yorgunluk hissi, iştahsızlık üzere durumlar görülebiliyor.

Bu süreçte evli çiftlerin ruhsal takviyeye müracaat nedenlerinde birinci sıraya iletişimsizliği yazabiliriz. Uzun yıllar evli olan çiftler yahut yeni evli olan çiftler alışık olmadıkları bir hayat biçimine geçtiler. Daima yan yana olmak, 24 saatin tamamını meskende birlikte geçirmek kanısı pandeminin başlarında cazip gelse de sonradan bu durum irtibat problemlerini ve tahammülsüzlüğü beraberinde getirdi. Evli çiftlerin en çok eksikliğini yaşadığı his tıpkı konut içerisinde ferdi alanlarının kalmaması diyebiliriz.

Hem kişisel hem de çiftler olarak pandemide zihin sıhhatini korumak için mümkün mertebe günlük rutinlerimizi konutta ya da kısıtlı da olsa dışarda izole olarak devam ettirmemiz gerekiyor. Tıpkı mesken içerisinde yaşayan çiftlerin ya da bireylerin kendilerine özel alan yaratabileceği başka odalar oluşturmaları, gün sonunda gün içerisinde yaptıklarını paylaşabilecekleri sohbet alanları bırakmalarını tavsiye ediyoruz. Konut içerisinde de olsak günlük sporumuzu yapmaya ihtimam göstermek, beslenmemize dikkat etmek, kendimizi kıymetli hissettirecek formda giyinmek, şahsî bakımımıza ihtimam göstermek, aile üyelerinin yahut hane halkının katılabileceği etkinlikler yapmaya çalışmak gerek. Toplumsallaşma çalışmaları olarak dijital ortamda imajlı sohbetler yahut toplumsal arayı koruyarak açık alanlarda kısa vadeli olacak formda görüşmeler yapılabilir.

Pandemi sürecinde yaptığımız aktivitelerde temel fikrimizin anı yaşamak olmasında yarar var. İster istemez herkes eskiyle kıyas yapıyordur. Eskiyle kıyas yapmak bize yaşadığımız anı keyifsiz hissettirecektir. Evvelden tüm gün arkadaş, eş, dost ya da akrabalarla vakit geçirirken pandemi sürecinde bu vakit yok denilebilecek kadar az oluyor. Meğer bizim bu süreçte o yok denilen vakte olan muhtaçlığımız psikolojimiz için her zamankinden daha fazla. Bu yüzden kıyaslamaya girmeden az da olsa yaşadığımız andan keyif almalıyız.

Son olarak bu süreçte yaşadığımız olumsuz his ve niyetlerle baş etmekte zorlandığımızı hissettiğimizde bir uzmandan takviye almaktan çekinmemeliyiz. Ruhumuzun da devir periyot vücudumuz üzere dayanağa gereksinimi olduğunu unutmayalım.

Kaynak:Doktor Sitesi

Cevap bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.