Oyunun gücü

0 58

Siz de çocukların oyun oynarken aldıkları keyfi gördükçe “keşke çocuk olsam” diye geçiriyor musunuz içinizden? Evet diyenlerdenseniz şayet siz de bizim üzere oyunun mucizevi tesirine her gün hayran kalanlardansınız demektir.

Oyun, çocuğun hayatıdır. En kolay yanı ile oyun, çocuğun hayat yolunda ona eşlik eden en temel yardımcısıdır. Froebel; “Oyun çocuğun tüm hayatını belirleyen çekirdektir ve okul öncesi devirde çocuğun en katıksız ve ruhsal doyum sağlayan uğraşıdır” diyerek oyunun çocuğun hayatındaki yerini çok hoş özetlemiştir.

Çocuk için temel gayesi keyifli vakit geçirmek olan oyun, örtük bir biçimde çocuğun fizikî, bilişsel ve ruhsal gelişimine katkıda bulunur. Çocuk oyun sayesinde merak ettiklerini keşfetme fırsatı elde eder, oyun aracılığı ile kuralları, toplum içindeki yaşayışı öğrenir, cümbüş ve rekabet üzere hisleri hem öğrenir hem de tabir eder. Bütün bunların yanı sıra oyunun düzgünleştirici bir özelliği de vardır. Güzelleştirir zira çocuklar his ve fikirlerini birden fazla vakit oyun aracılığı ile dışa vururlar. Yani, oyun bir çocuk için eğlenmeyi ve öğrenmeyi tıpkı anda barındıran süper bir aktivitedir.

Çocukların yaş kümelerine nazaran oyun oynama formları değişir mi?

Yaşımız ilerledikçe nasıl gereksinimlerimiz değişiyorsa çocukların da yaşları değiştikçe ihtiyaç duydukları oyunlar değişir.

Tek Başına oyun: 0-2 yaş ortasında çocuklar genelde toplumsal bir etkileşim olmadan kendi başlarına, duyu odaklı oyunlar oynarlar. Bu devirde ilgi alanları öncelikle kendi bedeni ve etrafındaki başka uyaranlardır. Bu vakitlerde çocuklar dünya yansa da oyun oynamaya devam edebilirler ☺ .

Paralel Oyun: Bu evrede çocuklar başka çocuklarla birebir ortamda bulunur, birebir oyuncaklarla lakin “kendi başlarına” oyun oynarlar.

Birlikte Oyun: Bu devir artık çocukların birbirleri ile toplumsal bir bağlantı kurarak oyun oynamaya başladıkları devirdir.

İş Birliği Oyunu: Artık hedefleri birlikte bir oyun kurarak muhakkak bir sonuca ulaşmaktır. Bu devirde ortalarında besbelli bir toplumsal etkileşim vardır.

EBEVEYNLER OYUNLARA DAHİL OLMALI MI YA DA NASIL DAHİL OLMALI?

Çocuk anne ve babası ile birlikte oyun oynadığı vakit kendisini özel ve bedelli hisseder. Zira her vakit ağır olan ebeveyni onunla oyun oynamak için vakit ayırmıştır ve bu vakit onun için çok değerlidir. Her gün başka tüm etkenlerden (telefon, televizyon, bilgisayar, tablet vb.) uzak sadece 20 dakika ona bu hoş hisleri yaşatabilir.

Çocuk her vakit oyunun başrolüdür, ebeveynler ise yardımcı rollerdedir. Oyunun kurallarını koyan, oyunu yöneten çocuktur. Siz ebeveyn olarak onun oyununa gördüklerinizi yansıtarak katılabilirsiniz. Çocuk bir tren yolu yapıyorsa; “rayları dizdin, nitekim uzun bir tren yolu oldu köprü de koymuşsun” üzere yansıtmalar yapabilirsiniz. Birebir vakitte çocuğun oyun esnasında yaşadığı hisleri da aynalama tekniği ile ona gösterebilirsiniz. “Bu uzun tren yolunu yapmak seni çok heyecanlandırdı” üzere onun hislerini anladığınızı belirten cümleler kurabilirsiniz. Örneğin; çocuk elindeki bebeği yere atıyorsa ona “bebeğin ayağı acıyor sanırım” üzere empati hünerlerini geliştirici geri bildirimler verebilirsiniz.

Kaynak:Doktor Sitesi

Cevap bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.