Epilepsi halk ortasında sara olarak bilinen bir hastalıktır. Görülme sıklığı toplumdan topluma değişmekle birlikte sık görülen bir hastalık olmadığını öncelikle tabir etmeliyiz lakin, hastalığın klinik özelliği ve epeyce dramatik br duruma yol açması nedeni ile toplum tarafından önemsenmekte hatta ruhsal nedenleri üzerinde daha fazla durulmaktadır. Öncelikle şunu belirtmeliyiz ki epilepsi hayli fizikî ve fizyolojik bir hastalıktır, ruhsal bir kökeni bulunmamaktadır.
Öncelikle şunu belirmek istiyorum, beyin motamot kalp üzere elektriksel olarak hayli etkindir beyin hücreleri ortasında elektriksel bağlatı bulunmakta ve bu daima olmaktadır. Lakin bu hücreler ortası bağlantı makul bir nizam içerisinde olmakta ve her iki beyin küresi ortasında eşzamanlı olarak gerçekleşmektedir. Epilepsi dediğimiz durumda bu beyin hücreleri ortasındaki ilişki kimi vakit kesintiye uğramaktadır. İşte bu kesintiye uğradığı periyotlarda bizlerin günlük olarak gördüğü kişinin şuurunda kayıp olsun yada olmasın nörolojik işlevlerinde anlık kesinti gelişmesi durumudur.
Epilepsinin tarifini bu biçimde yaptıktan sonra aslında şunu bilhassa belirtmek istiyorum, epilepsi tek bir hastalık değildir.Herne kadar ki beyin beyin hücreleri ortasındaki irtibatta bozulmadan köken alsa bile çok farklı formlarda yani bu elektrik iletimindeki bozulmanın köken aldığı bölgeye bağlı olarak hastada oluşturduğu sonuç değişkenlik göstermektedir. Yani burada tek bir klinikten tek bir bayılma hastalığından yada tek bir nöbetten bahsedilmemektedir, olarca tipi onlara çeşidi olabilen bir hastalık durumudur. Yani bir kişi bazen yalnızca baş dönmesi yakınması ile geldiğinde epilepsi teşhisi alırken öteki bir kişi ise toplum tarafından çok sıklıla bilinen yerlere yatarak tüm bedende kasılmanın ve şuur kaybının eşlik ettiği büyük bir nöbet atağı ile epilepsi teşhisi alabilmektedir. O yüzden tekrar öteki hastalıklarda olduğu üzere burada da tekrarlıyorum ki hastalık
yoktur, hasta vardır. Pekala epilepsi düşünüldüğünde yapılması gerekenler nelerdir.
Öncelikle epilepsi ile karışabilecek hastalıklar vardır. Aslında bu yaklaşım yalnızca nörolojiye yada yalnızca epilepsi hastalığına özel bir durum olmayıp bütün öbür tıp kollarında da misal bir yaklaşım kelam hususudur.Öncelikle hastalığın yakınmasına yol açabilecek durumların varlığını sorgulamak gerekmektedir.Bunun içinde hastanın muayene bulguları, hastanın yakınmalarının klinik hikayesi yani klinik hikaye dediğimiz vakit burada ortaya çıkışı, bunu ortaya çıkaran nedenler, nasıl seyrettiği, ne kadar sıklıkla olduğu, gün içerisinde ne vakit görüldüğü, yalnız yada topluluk içerisinde olup olmadığı üzere bir sürü özellik burada belirleyici olmaktadır. Fakat nöroloji polikliniğine bu yakınma ile başvuran hastada tanıya yönelik yapılması gerekenler beyin görüntülenmesinin istenmesidir. Beyin görüntülenmesinde rastgele bir bozukluğun saptanmamış olması aslında hasta açısından bir talihtir.Çünkü beyin görüntülenmesindeki bir bozukluk hücreler ortası bağlantısı bozan yapısal bir lezyonun varlığı manasına gelmektedir, o cins durumlarda
öteki öbür tetkikler yapılması gerekecektir. Yani beyin görüntülenmesi istenmesi mecburidir. Beyin işlevlerinin kıymetlendirilmesi açısından yapılacak bir öteki tetkik ise Elektroensefalografi dediğimiz tetkiktir. Epilepsi hastalarında yada rastgele bir nedenle şuur değişikliği yaşayan hastalarda sıklıkla yapılan bir tetkiktir. Rutin laboratuvar tetkikleride aslında bütün hastalarda istenecektir doğal olarak.
Pekala epilepsi tedavi edilebilir bir hastalık mıdır?
Toplumda yanlış bilinenin bilakis aslında epilepsi çoğunluka tedavi edilebilir bir hastalıktır. Burada büsbütün ortadan kaldırmaktan bahsetmiyoruz, misal bir yaklaşımı migren içinde söyleyebiliriz. Epilepsi hastalığının tedavi edilmiş olması hastanın 2 yada 3 yıl boyunca nizamlı ilaç tedavisi sırasında müracaatına neden olan yakınmalarının ortadan kalkmış olması, rastgele bir nöbet dediğimiz epilepsi ataklarının gözlenmemiş olmasıdır. Tedavi olarak nitelediğimiz aslında hastanın bu 2 yıl mühleti içerisinde rastgele bir yakınmasının gözlenmemiş muhtemeldir. Takibinde ilaç tedavisi anti epileptik ilaçlarla tedavi edilir. Bu tedavi sürecinde 2-3 yıllık nöbetsizlik hali sağlandıktan sonrasında ilaç tedavisi azaltılarak kesilir. İlaç tedavisi kesildikten sonraki süreçte hastanın tekrar nöbet geçirme riski aslında genel popilasyondan çokta farklı değildir.
O nedenle ilaç tedavisini uygunsuz biçimde sürdürmenin çok gereği bulunmamaktadır. Bu manada bilhassa epilepsi hastalarının şöylesi bir ilaç bağımlılığı gelişmekte, ilacı kesersem ya nöbet geçirirsem. Aslında ilacı kesmemiş olsada hasta nöbet geçirecekse ilaç tedavisi altında ikende nöbet geçirebilmektedir. Özet olarak şunu söyleyebiliriz; epilepsi tek bir hastalık olmayıp, birden fazla klinik sonucu olabilen, hasta dan hastaya değişik nöbetlerle gözlenebilen nörolojik bir hastalıktır. Tedavisi büyük oranda mümkündür, bu nedenle hastaların uygun tedavisi ve uygun müddette tedavi edilmeleri ıslarla önerilmelidir.
Kaynak:Doktor Sitesi