Özgüven (2000), aile tarifini; karı-kocanın yasal ve kültürel bağlara uyarak kurdukları, birebir çatı altında yaşayan ve toplumun üreme, çoğalma, sevme- sevilme, ilişkin olma, kendini geliştirme ve gerçekleştirme, toplumsal huzuru sağlama üzere birçok biyolojik, ruhsal ve toplumsal gereksinimini karşılayan en küçük “birlik” olarak yapmıştır.
Aile toplumun en küçük yapı taşıdır. Güçlü aile yapısı, güçlü bir toplum için gereklidir. Kültürel manada baktığımızda hem Türk kültürü hem de Gaziantep kültürü aileye çok kıymet vermektedir. Aile bireylerin inançlı limanı, paylaşım alanı olarak görmektedir. Aileni bir değerli misyonda kuşağın devam ettirecek ünite olarak görmektedir. Ailenin bu kadar değerli olması aile bireylerinin de vazife ve sorumluluklarını arttırmaktadır. Aile üyelerinin hem ferdî hem aile içi hem de toplumsal vazifelerini yerine getirerek bir dinamizm kazandırmalıdır. Aile bireylerinin bu gayret için hem ferdî hem de ailesel manada sağlıklı kalabilmeleri gerekmektedir.
Aile olgusu sürecinde tam olarak aile olmayı başarmaya çalışan aile üyeleri kişisel ve ailesel sıkıntılarla karşı karşıya kalmaktadır. Kişisel olarak kendi farkındalık seviyesinin az olması, ferdi olarak kendini tanıyamaması, evlilik ile ilgili beklentilerinin rasyonel olmaması vb. bir çok meseleyle karşılaşabilir. Ailesel sıkıntılar ile, sağlıklı bir irtibat yapısının oluşmaması, aile rolleri ve sonlarının tanımlanmadan hareket etme gayreti, ailesel aktifliklerin az olması, duygusal farkındalığın az olması vb bir çok sorun gündeme gelmektedir.
Aile problemleri ortasındaki en değerli sıkıntıların başında ‘iletişim’ gelmektedir. Aile bireylerinin sağlıklı bir bağlantı yapısında olmaması, problemleri çözmek yerine işin içinden çıkılmaz hale getirmektedir.
Sağlıksız aile yapısında görülen bağlantı formu;
Empati yapmadan kendi isteğinde diretme
Neden? Niçin? üzere yargılayıcı bir lisana sahip olma
Kabul edici bir bağlantı biçimi değil de ‘haklı ’ ‘haksız’ arama uğraşı
Karşıyı dinlenmeden kendi niyet yapısını karşıya empoze etme
Sert ve duygusal telaffuzlardan mahrum bir üslup olarak söyleyebiliriz.
Sağlıklı aile yapısında görülen bağlantı hali;
Empatik bir yaklaşım
Kabul edici ve sorun çözme üzerine şurası bir yaklaşım
Ben lisanı kullanarak tabir edici bir yaklaşım
Yargılamadan uzak bir yaklaşım
Dinlemek ve anlamak üzerine heyeti bir yaklaşım
Hislerini daha rahat tabir ederek karşı tarafa ne hissettirdiğini belirli eden bir yaklaşım olarak söyleyebiliriz.
Aile problemleri ortasındaki bir başka kıymetli sorun ise ‘Ritüeller’ dediğimiz aile üyelerini birlikte vakit geçirerek aktive yapmalarıdır. Aile bağlarının güçlenmesi ve gelişmesi için ailenin bu usul toplumsal aktiviteye gereksinimi vardır. Kuvvetli bir hayat uğraşında aile üyeleri iş hayatını ve gerilimini fazla yaşayarak aileyi ihmal etmektedir. Buda aile paylaşımını en aza indirgeyerek aile yapısına önemli ziyanlar vermektedir. Ebeveynlerin iş hayatı, çocukların teknolojik çağında ziyanlı alışkanları olan tablet, telefon ile oyun hayatı aile üyelerini birbirinden koparmaktadır. Buda aile olgusunu zayıflatıp aileyi dağılma evresine getirebilmektedir. Ritüeller ailenin paylaşımlarının artması ve aile üyelerinin birbirinin varlığının ve ne durumda olduğunun farkına varması için olmazsa olması durumundadır.
Aile danışmanlığı hizmeti ailenin içinde bulunduğu problemleri en aza indirgeyerek aile yapısını güçlendirmeye yönelik çalışma yapılmasıdır. Ailenin eksik taraflarının bilmesi, gerek kişisel gerekse ailesel farkındalığın artması aile huzurlu geleceği için çok kıymetlidir. Huzurlu ve sağlıklı bir aile toplumun refahı için gereklidir.
Kaynak:Doktor Sitesi